12 Aralık 2009 Cumartesi

Respiro / Nefes Alıyorum (2002)


Filmin fragmanı ile başlayalım bu sefer… Harika bir müzik fragmana eşlik ediyor.

Yazar ve yönetmen Emanuele Crialese.. Roma doğumlu, Sicilya asıllı.

Kipa’da indirimdeki filmlere bakarken, Cannes 2002’de 3 önemli ödül birden alan Nefes Alıyorum’la karşılaştım…

Yönetmen filmi yazarken, birçoğu adanın yerlisi olan oyunculara ev sahipliği yapan Lampedusa’daki bu heykelden, balıkçı ve çıplak kadın figüründen esinlenmiş olabilir? Heykel filmin özeti bir nevi…:)


Denize sıfır, büyük ihtimalle sit alan olduğu için ruhsat alamamış, yarım kalmış yazlık site… Sitenin yıkıntıları arasında avladığı kuşları pişiren çocuklar. Kapıya tırmanan çocuk.. Kuş ya da balık avlamak için larva kullanmak. Serum lastiğinden yapılmış sapan yapmak… Berrak ve turkuaz renkli deniz, bulutsuz masmavi bir hava… Yazlık mekanların ulaşım aracı: Vespa’lar. Dar yollar. 3 tekerlekli küçük kamyonetler… Beyaz renkli, palmiyeli, ağaçlı çiçekli evler… Bizim evin 4 sene önceki perdesi… Sicilya’ya bağlı, Afrika’nın dibinde, bir ada kasaba… Kasaba davetkar… Güzelliği ile sizi çağırıyor…Buram buram Akdeniz kokan bir film… İzlerken genzinize iyotlu deniz kokusu kaçıyor… İnsanları bize, mekanları ülkemize benziyor…

Balıkçı kasabasında, insanların rutin günlük yaşamları var.. Belki de yüzlerce yıldır böyle… Erkekler balık tutuyor.. Kadınlar balık temizliyor, paketliyor... Çocuklar kayalıklarda oynuyor, mahalle kavgasına tutuşuyor… Bütün bu olağanlıkların içinde başroldeki Grazia (Valeria Golino) güzelliği, farklılığı ve özgür ruhu ile kasabanın delisi olarak ön planda… Komşuları artık bıkmıştır Grazia’dan, Milan’a bir psikiyatri enstitüsüne gitmesi gerektiğine dair tam mutabakat sağlamışlar…
Küçük yerlerde insanların farklılıklara tahammülü yok...
Grazia; asi fakat insanları, çocukları, müziği, hayvanları, denizi, Vespa’ya binmeyi seven kadın… Etrafındakilere kriz zamanları dışında, çoğu kez çok kibar davranıyor... İki erkek bir kız çocuğu, yakışıklı ve onu seven bir kocası var… En küçük oğlan önemli bir aktör olabilir büyüdüğünde… Erkek çocukların ablasını ve annesini sahiplenmesi bizim kültüre benziyor… Zaten mekanlar da çok sıcak ve tanıdık…
Respiro; gökyüzü, deniz ve kasabanın görüntüsü ile size bir Akdeniz tatili yaptıracak kadar çarpıcı…

Polis’in dar sokaklarda Vespa’yı kovaladığı sahneye dikkat: Arkada yeni havalanan bir yolcu uçağı göreceksiniz…Yarım saniyelik bir an… Bu ipucundan yola çıkarak kasabayı buldum… Google Earth’de Lampedusa Airport yazarsanız… Ada’ya ulaşırsınız… Uçak pisti ile sokakların dik kesişiyor olması, ayrıca kayalık yapısı doğru yerde olduğumuza dair bir kanıt… Uçak Türkiye’ye, doğu yönüne havalandığına ve o yükseklikte olduğuna göre, sahne hangi sokakta geçiyor en fazla üç tahminde bulabiliriz…

Diğer bir detay: Çocuklar avlanan balıkları para gibi, değişim aracı olarak kullanıyor… Zaten filmde paranın esamesi okunmuyor…

Deniz kestanesi derinize battığında, sadece zeytinyağı değil, patates ve hıyarın da tedavi için kullanıldığını göreceksiniz..

Filmin başlarında yer alan… la bambola, bomba şarkıymış :) Buradan dinleyebilirsiniz… Çok sevdim… 10 kere izlediğim sahnede bu müzik çalıyor… Sözlerini de ekşi sözlükten bulabilirsiniz.

Filmdeki çocukların nasıl seçildiğini gösteren kamera arkası… Io kelimesi “ben” anlamına geliyor İtalyanca’da…

İtalyanca isola, ada demek… Bizdeki izole kelimesini çağrıştırıyor... İzole olan sadece ada değil, adada yaşayan insanların beyni...

Başrol karakterinin ismi; Grazia, İngilizce’de grace, Türkçe’deki fazilet, nezaket, zerafet anlamında…

Filmde ateş günahı, deniz arınmayı temsil ediyor kanaatimce… Tren özgürlüğü…

no ragazzo no
no ragazzo no
del mio amore non ridere
non ci gioco più

Takip Et

& Comment

0 yorum:

Yorum Gönder

 

Copyright © 2015 Seyred™ is a registered trademark.

Designed by Seyred. Hosted on Blogger Platform.